Vroeger dacht ik altijd “ah die domme Jona, wie zegt er nou ‘nee’?”, jij niet?
Pak eens het Bijbelboek Jona erbij, het liefst in een andere vertaling dan jij gewend bent en lees die vier korte hoofdstukjes door. Pwah.
Je zult maar zo’n opdracht krijgen. Een stad met 120.000 man. Drie dagen doe je erover om er doorheen te lopen. Een stad waarin mensen “niet meer het verschil tussen hun linker- en rechterhand weten”. Waar mensen niet meer weten waar zij mee bezig zijn. Wat kun jij daar doen als eenling?
Als ik naar Jona kijk, zie ik zoveel herkenbare, pure emoties en gedachten die in deze vier hoofdstukjes over elkaar heen buitelen. Herken jij ook deze momenten, zoals:
- Angst om alleen ergens op af te gaan. Wat zullen de mensen denken? Wat kan ik bereiken in mijn eentje?
- Fatalistisch denken. “Ik heb het helemaal verprutst. Weggerend van God, anderen meegesleurd een storm in. Het heeft geen zin meer. Gooi mij maar overboord. Laat het leven maar zitten”
- Oprecht berouw. “Ik zie eindelijk wat ik gedaan heb. Ik miste het vertrouwen, maar God U redt mij en ik zal echt mijn leven wijden aan U”
- Geloof. “Ik ga er echt voor, want God heeft mij gered. Ik laat de mensen zien wie God is, wat Hij te zeggen heeft.”
- Boosheid vanwege het gevoel dat je onrechtvaardig behandeld wordt, niet ontvangt wat je eigenlijk verdient. “Wat heeft het mij opgeleverd? Geloven de mensen mij wel nu niet is uitgekomen wat ik voorspeld heb? En nu had ik zo’n prettig plekje in de schaduw gekregen, en ineens verdwijnt dat ook weer. Dit voelt zo onrechtvaardig.”
Herkenbaar?
Volgens mij draait het uiteindelijk om één ding: God kennen en vertrouwen.
Weet jij wanneer God iets vraagt?
Hoe voelt dat voor jou?
Durf jij jouw gevoel, jouw reactie, jouw gedachten met Hem te delen?
Weet jij dat Hij altijd er is, luistert, antwoordt, vergeeft en het beste met jou voor heeft?
Wil jij Hem te vertrouwen dat Hij weet wat Hij vraagt?
En dat Hij geeft wat jij nodig hebt?
Voor de volle 100 procent?
Sta eens stil bij deze vragen.
Zie het als een reis, waarin jij mag leren.
Om te ontvangen.
Om te groeien.
Om te delen.
Het goede van Hem.
Wil jij?
Toen begon hij in de buik van de vis tot de Heer, zijn God, te bidden: ‘in mijn nood roep ik de Heer aan en Hij antwoordt mij. Uit het rijk van de dood schreeuw ik om hulp – U hoort mijn stem! Jona 2:2
Auteur
De kruimel is ontworpen door Aafke Hofman. De tekst bij deze kruimel is geschreven door Annemieke van Bochove (annemieke@dagelijksebroodkruimels.nl)
