Angsten. Ze kunnen je zo in de greep houden en je naar beneden trekken. Ik heb jarenlang geprobeerd ze de mond te snoeren. En werd uiteindelijk ziek. M’n lichaam kon de angst niet meer blokkeren. Om te herstellen moest ik leren om die angsten te laten spreken, terwijl ik niet eens durfde te luisteren naar wat verborgen lag in die angsten. Misschien herken je dat wel.
Zonet werd ik geraakt door wat er in deze psalm staat, in de grondtekst: “Ik zocht Jahweh (de God die is), Hij luisterde naar mij, en verloste mij van al mijn angsten. Mijn angsten keken naar Hem en begonnen te glanzen; hun gezicht werd niet beschaamd”. Dát is onze God! Zoek Hem. Laat je angsten spreken. Spreken tot God, die hoort. Hij luistert naar je diepste angsten, ze zijn veilig bij Hem. Hij vindt ze niet raar, Hij schrikt er niet van. Hij is Degene die jouw angst wil aanraken, hoe diep die ook zit. En deze ketens ombuigen, herstellen, tot iets moois. Iets schitterends. In jou. Zodat jij gaat stralen. In Zijn Licht. Vrij van angst.
Ga maar. Vraag. Hij zal het doen. Omdat Hij is wie Hij zegt dat Hij is.
