Een discussie die al vaak gevoerd is, en waarschijnlijk ook nog vaak gevoerd zal worden is de moeilijke lijn tussen Gods leiding in je leven zoeken en je eigen verantwoordelijkheid in het maken van keuzes.
Een docent op de middelbare school tekende eens verticale twee strepen op het bord. Hij zei; dit is de weg die God voor jou bepaald, als je Hem wilt volgen, namelijk de weg naar Hem. Vervolgens stippelde hij een slingerende weg binnen die twee strepen omhoog. En dit, vervolgde hij, zijn jouw beslissingen, groot of klein. Bij sommige zul je sturing ontvangen van God, via een naaste, via het woord of direct van God zelf. Bij andere beslissingen vraagt God om jouw verantwoordelijkheid te nemen. Voor jezelf, voor je familie/gezin/naasten/etc.
Dat beeld wordt exact gegeven in dit Bijbelvers. God houdt je op de juiste koers, in de juiste richting. Hij stuurt je bij als je dreigt af te dwalen. Maar je hebt ook je eigen verantwoordelijkheid om je weg uit te stippelen. Om, met de Bijbel in je hand, jouw pad te kiezen. Om mensen bij te staan, om te helpen waar je kan, om uit te dragen wat God je leert.
En dan mogen we steeds weten; God staat erboven, Hij houdt ons in de gaten en Hij laat ons nooit los!
