Het Joodse volk heeft eeuwenlang gebeden voor de mogelijkheid terug te keren naar Sion, het hart van Israël, het Beloofde Land. Dit diepe verlangen werd sinds het begin van de 19e eeuw werkelijkheid. Sindsdien zijn miljoenen Joden 'thuis'gekomen en heeft Israël een aantal bijzondere hoofdstukken aan zijn geschiedenis kunnen toevoegen, met als hoogtepunt de stichting van de staat Israël in 1948. Anno 2021 is Israël uitgegroeid tot een volwassen, moderne democratie in een verdeeld Midden-Oosten. Zijn grenzen en geschiedenis worden voortdurend betwist, tot in de Verenigde Naties toe. Velen dringen aan op de (her)verdeling van het land, waarbij Israël grote delen van het hartland zou moeten afstaan aan de Palestijnen, onder druk van 'internationaal recht'. De auteurs nemen je aan de hand van kaarten mee door de recente geschiedenis van Israël en zijn grondgebied. Van de Ottomaanse overheersing in de 19e eeuw tot de meest recente situatie. Het levert een verrassend perspectief op en is een onmisbare hulp om de huidige conflicten rond Israël beter te begrijpen.

Deze uitgave is een bundeling van losse pennenstreken, met lichtheid, en gewaagdheid die columns eigen is. Het prikkels op een prettige manier na te denken over je eigen houding tegenover Israël. Wat voor religie hebben hedendaagse Joden eigenlijk, en hoe verhoudt die zich tot het christendom? Wat weten christenen eigenlijk over de geschiedenis van het jodendom over de laatste negentien eeuwen? Wat moeten we denken van de staat Israël, en hoe verhoudt die staat zich tot zijn buren? Wat zegt de Bijbel over de toekomst van Israël?Dit boek is een bundel van dertig columns die ik, tussen vele andere columns door, op CIP gepubliceerd heb over Israël en over allerlei thema’s die met Israël nauw verband houden, tussen eind 2016 en begin 2020. Na de afsluiting van mijn werk als CIP-columnist kreeg ik de behoefte deze dertig columns een wat meer blijvend karakter te geven door ze te bundelen in een boek. Verwacht dus geen samenhangende studie, maar een samenraapsel van losse stukjes, met de lichtheid, en ook de gewaagdheid die columns eigen is. Sommige columns spreken van een concrete situatie die al enkele jaren achter ons ligt; die hebben dus aan actualiteit nogal ingeboet. Toch is hun algemene teneur nog steeds actueel.

De heilsgeschiedenis heeft vele echte ‘Edens’ (paradijzen) gekend. In dit boek worden maar liefst zeven ervan beschreven, vanaf het hemelse Eden in Ezechiël 28, via de Hof van Eden in Genesis 2-3 tot het laatste Eden in Openbaring 2:7 en 22:1-5. De paradijsgeschiedenis is een droevig verhaal, doordat Eden vanaf Genesis 2 voortdurend bedreigd is geweest. Hetzij van binnenuit door het falen van zijn bewoners, of van buitenaf (te beginnen met de slang), of allebei. Maar het is een verhaal met een gelukkige afloop – en trouwens ook met schitterende momenten onderweg, vooral in Mozes’ tabernakel en Salomo’s tempel, maar ook in het ‘paradijselijke’ Beloofde Land en de Tuin van Jozef, waar Jezus’ opstanding plaatsvond. Het Edenverhaal is een drama, dat echter positief eindigt: met een koninklijk feestmaal, een hemels banket. Eten en drinken, maar ook de huwelijksvreugden, spelen in Eden een belangrijke rol. ‘Eet’, zei de slang in het eerste aardse Eden tegen Eva, en Eva zei het tegen Adam (Gen. 3:1-6). ‘Neem, eet!’ zei Jezus in de laatste nacht van zijn aardse leven, in een totaal andere zin (Matt. 26:26). ‘Kom, koop en eet’, zal God aan het eind zeggen; zie Jes. 55:1 (vgl. vs12v.). ‘De HEERE zal Sion troosten, Hij zal al haar puinhopen troosten. Hij zal haar woestijn maken als Eden, haar wildernis als de hof van de HEERE. Vreugde en blijdschap zal daarin gevonden worden, dankzegging en luid psalmgezang’ (Jes. 51:3).

Onze ogen worden geopend voor de joodse context van Jezus. Heeft u zich nooit afgevraagd waarom we naar de bergen moeten kijken of daar onze hulp vandaan komt zoals Psalm 123 ons vertelt? Is Jezus echt ruw tegen de Syro-Fenicische vrouw? Wat gebeurde er nu werkelijk aan het kruis? Dit boek benadert deze en andere verhalen met een andere, een Hebreeuwse bril op. Daardoor krijgen ze een nieuwe dimensie. Parels komen boven en zelfs Zacheüs, de tollenaar, heeft een nieuw jasje aan. Door te kijken naar de Hebreeuwse context laat de auteur een ander licht schijnen op de verhalen uit de bijbel. Waarbij ze zeker niet wil zeggen dat ze de waarheid in pacht heeft. Het kan een aanvang zijn om met een open oog en een kritische blik naar de woorden van Jezus te kijken. Het boek verfrist je geloofsleven en maakt het rijker. De verhalen worden afgesloten met vragen waardoor het geschikt is voor bijbelstudiegroepen of persoonlijke studie. De joodse Jezus leest als een spannend boek. Laat u verrassen!

'Op vrijdag 3 april van het jaar 33 werd Jozua ben Jozef, die ook wel Jezus van Nazaret wordt genoemd, terechtgesteld. Zes dagen eerder was hij in Jeruzalem aangekomen. In de dagen daarna zorgde hij voor opschudding in de tempel en bekritiseerde hij de autoriteiten. Hij werd verraden door één van zijn eigen volgelingen, berecht door de plaatselijke aristocratie en overgeleverd aan de Romeinse bezetter. De Romeinse soldaten geselden hem zo hard dat de dood aan het kruis sneller zijn intrede deed dan gewoonlijk. Jezus van Nazaret... de zoveelste onruststoker uit Galilea. De zoveelste zogenaamde Messias. Een routineuze executie in een buitengebied van het imperium.' Niets bijzonders dus, zou je zeggen. Maar hoe is het dán mogelijk dat de hele westerse beschaving op zijn levensverhaal is gebaseerd? Wie was deze Galileese rabbi werkelijk? Wat maakte hem in zijn tijd zo gehaat én geliefd? Wat gebeurde er precies tijdens de lijdensweek in Jeruzalem, in het jaar 33? In De Langste Week beschrijft Nick Page de gebeurtenissen van dag tot dag en van uur tot uur. Hij vergelijkt de verhalen uit de evangeliën met diverse historische bronnen en creëert zo een gedetailleerde geschiedschrijving. Wie bekend is met de bijbelse verhalen, zal wellicht voor het eerst de gespannen atmosfeer proeven die heerste in het Jeruzalem van Pilatus en Kajafas. Wie er niet mee bekend is, zal de verhalen niet langer naast zich neer kunnen leggen. En wie gelooft dat het gegaan kan zijn zoals Nick Page beschrijft , zal ook een antwoord moeten geven op de opstanding van Jezus. Want: 'er is geen evangelieschrijver die beweert dat Jezus het graf inging als een man, en eruit kwam als een metafoor'.

Wandelen langs de christelijke hoogtijdagen aan de hand van de cantates van Johann Sebastian Bach, de bijbelse schilderijen van Rembrandt van Rijn en de rijke volksgebruiken zoals beschreven door de volkskundige Hendrik Willem Heuvel. Dit boek nodigt de lezer uit op ontdekkingsreis te gaan langs het kerkelijk jaar, van de eerste Adventszondag (rond 1 december) tot de naamdag van Sint-Andries (30 november), met Kerst, Pasen en Pinksteren natuurlijk als hoogtepunten. Bij elke halte houden we even stil, en dan mediteren we over die hoogtijden – met Bach in de oren, Rembrandt voor ogen en Heuvels volkswijsheid in het diepst van ons gemoed. Een spannende reis begint!