Gezondheid

Anne Lies schreef rond het thema verdriet en rouw gedichten die zowel meelevend als bemoedigend zijn. Een mooi cadeauboek met illustraties. Anne Lies Mossel-de Kievit is bekend van haar gedichten op Facebook (@dichterbijdedag), ook schreef ze mee aan het Dagboek DagelijkseBroodkruimels.

Hugo Van Leemputten is 27 jaar oud als hij van de dokters te horen krijgt dat hij een zeer agressieve, ongeneeslijke vorm van kanker heeft. Hij is dan een paar jaar getrouwd en nog geen jaar vader van zoon Sam. De dokters vertellen Hugo en Inger dat zij zich moeten voorbereiden op zijn overlijden. 'Ik heb toch nog wel zes maanden?' vraagt hij de behandelend geneesheer. 'Dat kan ik u niet beloven.' 'Ik heb toch nog wel twee maanden?' De dokter zwijgt. Nu, ruim 25 jaar later, is Hugo kerngezond. God heeft hem volledig genezen. Zijn ziekte werd een ontdekkingsreis. Onderweg leerde hij het Vaderhart van God kennen, ontdekte hij welke beloften er in het Woord van God staan over genezing en ging hij beter begrijpen wat Jezus Christus voor ons heeft gedaan. Dit boek is een verslag van die reis. Maar dit boek is meer dan het opmerkelijke getuigenis van Hugo Van Leemputten alleen. Jezus zegt in Johannes 10: 'Ik ben gekomen opdat zij leven hebben en overvloed.' Het is het grote verlangen van Hugo en zijn vrouw dat gezonde én zieke mensen thuiskomen in Gods Vaderliefde. Hugo Van Leemputten (1960) is getrouwd met Inger en vader van Sam. Ze wonen in Kessel-Lo, bij Leuven. Hugo en Inger én de huisartsen Ann en Nadine vormen samen het leiderschapsteam van Gods Ambassade, een evangelische kerk in Vlaanderen (www.godsambassade.be). Hugo is een veelgevraagd spreker in binnen- en buitenland.

Na het succes van Ontroerend dichtbij verschijnt er opnieuw een dagboek voor vrouwen bij de Herziene Statenvertaling. Vijf vrouwen schreven elk twintig stukjes over de vrucht van de Geest, waarover Paulus schrijft in zijn brief aan de Galaten. Dit dagboek kan dagelijks gebruikt worden, maar omdat er geen datum bij de stukjes staat, is het geen probleem om een dag over te slaan. Dagelijks staat er een bijbelgedeelte centraal. De teksten zijn concreet en praktisch, met elke dag een bemoediging of een opdracht. Dit dagboek helpt vrouwen om in de dagelijkse praktijk christen te zijn en tot zegen te zijn voor hun omgeving. In volledige overgave, levend vanuit de kracht van de Heilige Geest.

Worden wie ik écht ben is misschien wel het meest openhartige boek dat Stasi Eldredge tot nu toe heeft geschreven. In het boek schrijft ze over haar eigen worstelingen met overgewicht, haar zelfbeeld en haar verleden. Toch is het een hoopvol boek. Juist omdat het boek niet bouwt op het fundament dat het leven in ons heeft gelegd, maar op het fundament van het Woord en de liefde van God. Misschien worstel jij met dezelfde dingen. Misschien wil je dolgraag veranderen, maar heb je geen idee hoe je dat kunt bereiken. Stasi spoort je aan om je eigen gedachten los te laten. Je kunt jezelf immers niet genezen. En jezelf oppeppen tot je eindelijk tevreden bent met jezelf is niet de weg. Je hoeft het niet alleen te doen. God heeft dromen voor jouw leven en wil je helpen om te worden zoals jij bedoeld bent. Met hulp van God en door Zijn liefde, kun jij als vrouw worden wie je écht bent en je bestemming bereiken. Het geheim? Hoe meer jij van Hem wordt, hoe meer jij jezelf wordt. John en Stasi Eldredge hebben unieke inzichten in de bestemming die God voor mannen en vrouwen heeft. Zij schreven daarover bekende boeken als De ongetemde man, De fascinerende vrouw, Echte mannen en Ik heb je lief voor het leven (een huwelijksboek). Je zou Worden wie ik écht ben het vervolg op De fascinerende vrouw kunnen noemen...

Zielsverwantschap en onvoorwaardelijke liefde tussen broers en zussen. Mooie zwart-wit fotografie. Persoonlijke verhalen over omgaan met een beperking ‘Wat zou ik tegen je zeggen als je me zou begrijpen? Ik weet het niet. Ik kan me niet voorstellen hoe het zou zijn, want wat onze band zo sterk maakt is dat we elkaar begrijpen zonder woorden, zonder taal. Ik zie hoe jij je voelt en jij voelt wat ik bedoel.’ Pauline Kuiper had een broertje dat ernstig meervoudig beperkt raakte door een zware epilepsieaanval. Ze dacht hem ‘kwijt’ te zijn, maar er ontstond een diepe band, die haar leven sterk heeft gevormd. Om erachter te komen of andere brussen dezelfde ervaring hebben met hun ernstig meervoudig beperkte broer of zus, heeft Pauline de verhalen van twintig brussen verzameld en hun ‘verbondenheid zonder woorden’ vastgelegd in beeld. Ook heeft elke brus een brief geschreven aan hun meervoudig beperkte broer of zus, alsof hij of zij het zou kunnen begrijpen. De indringende verhalen en brieven geven je een inkijk in de levens van mensen met een ernstig meervoudige beperking en hun familie.